ΔΕΥ-ΠΑΡ9:00 - 21:00Καλεστε μας210 684 5302

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

ipogonimotita-1200x801.jpg

Η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF) είναι μία από τις πολλές διαθέσιμες τεχνικές για να βοηθήσει άτομα με προβλήματα γονιμότητας να αποκτήσουν μωρό. Κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης, ένα ωάριο αφαιρείται από τις ωοθήκες της γυναίκας και γονιμοποιείται με σπέρμα σε εργαστήριο. Το γονιμοποιημένο ωάριο, που ονομάζεται έμβρυο, στη συνέχεια επιστρέφεται στη μήτρα της γυναίκας για να αναπτυχθεί και να αναπτυχθεί. Μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας τα ωάρια σας και το σπέρμα του συντρόφου σας ή ωάρια και σπέρμα από δότες.

 

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης;

Η εξωσωματική γονιμοποίηση περιλαμβάνει 6 κύρια στάδια:

  • Καταστολή του φυσικού σας κύκλου – ο εμμηνορροϊκός σας κύκλος καταστέλλεται με φάρμακα βοηθώντας τις ωοθήκες σας να παράγουν επιπλέον ωάρια – το φάρμακο χρησιμοποιείται για να ενθαρρύνει τις ωοθήκες σας να παράγουν περισσότερα από 1 ωάρια τη φορά
  • Παρακολούθηση της προόδου σας και ωρίμανση των ωαρίων σας – διενεργείται υπερηχογράφημα για να ελεγχθεί η ανάπτυξη των ωαρίων και χρησιμοποιείται φάρμακο για να τα βοηθήσει να ωριμάσουν
  • Συλλογή των ωαρίων – μια βελόνα εισάγεται μέσω του κόλπου σας και στις ωοθήκες σας για να αφαιρέσετε τα ωάρια
  • Γονιμοποίηση των ωαρίων – τα ωάρια αναμιγνύονται με το σπέρμα για μερικές ημέρες για να μπορέσουν να γονιμοποιηθούν
  • Μεταφορά του/ων εμβρύου – 1 ή 2 γονιμοποιημένα ωάρια (έμβρυα) τοποθετούνται στη μήτρα σας
  • Μόλις το(τα) έμβρυα(-α) μεταφερθούν στη μήτρα σας, θα χρειαστεί να περιμένετε 2 εβδομάδες πριν κάνετε ένα τεστ εγκυμοσύνης για να δείτε εάν η θεραπεία πέτυχε.

 

Κίνδυνοι της εξωσωματικής γονιμοποίησης
Η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν οδηγεί πάντα σε εγκυμοσύνη και μπορεί να είναι απαιτητική τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά. Θα πρέπει να σας προσφερθεί συμβουλευτική για να σας βοηθήσει στη διαδικασία.

Υπάρχουν επίσης ορισμένοι κίνδυνοι για την υγεία, όπως:

  • Παρενέργειες από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της θεραπείας, όπως εξάψεις και πονοκεφάλους
  • Πολλαπλές γεννήσεις (όπως δίδυμα ή τρίδυμα) – αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνο τόσο για τη μητέρα όσο και για τα παιδιά
  • Μια έκτοπη εγκυμοσύνη – όπου το έμβρυο εμφυτεύεται στις σάλπιγγες και όχι στη μήτρα
  • Σύνδρομο υπερδιέγερσης ωοθηκών – όπου οι ωοθήκες αντιδρούν υπερβολικά στα φάρμακα που χρησιμοποιούνται κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση

test-pap-1200x800.jpg

Το Test PAP, που ονομάζεται επίσης τεστ Παπανικολάου, είναι μια διαδικασία για τον έλεγχο παθολογίας του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες.


laparoskopisi-1200x800.jpg

Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι ένας λιγότερο επεμβατικός τρόπος εκτέλεσης χειρουργικών διαδικασιών από ό,τι μπορούν να προσφέρουν οι παραδοσιακές ανοιχτές τεχνικές.


kolpitides-1200x801.jpg

ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΗ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑ: Ο γυναικείος κόλπος αποικείται από πληθώρα μικροοργανισμών που στο σύνολό τους ονομάζονται με δύο λέξεις φυσιολογική χλωρίδα. Επικρατούν οι μικροοργανισμοί με την ονομασία γαλακτοβάκιλλοι. Στην βακτηριακή κολπίτιδα οι γαλακτοβάκιλλοι μειώνονται και αυξάνεται η συγκέντρωση άλλων μικροοργανισμών, κυρίως αναερόβιων, μέσω της αύξησης του pH του κόλπου. Τα αναερόβια παράγουν μεγάλες ποσότητες από ένζυμα, τα οποία ευθύνονται για τις ουσίες που δίνουν μία χαρακτηριστική άσχημη οσμή στα κολπικά υγρά.

Ο μηχανισμός με τον οποίο συμβαίνει αυτή η ανισορροπία στους μικροοργανισμούς του κόλπου καθώς και ο ρόλος της σεξουαλικής δραστηριότητας δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Από τα δεδομένα αυτά γίνεται αντιληπτό ότι η βακτηριακή κολπίτιδα δεν αποδίδεται σε έναν μόνο μικροοργανισμό. Είναι όμως δεδομένο ότι η συχνότητα των επεισοδίων βακτηριακής κολπίτιδας αυξάνεται με την αλλαγή ερωτικού συντρόφου ενώ είναι μεγαλύτερη σε γυναίκες με πολλαπλούς συντρόφους.

Ο καλύτερος τρόπος για πρόληψη της βακτηριακής κολπίτιδας δεν είναι γνωστός. Παρ όλα αυτά, μπορούν να γίνουν κάποιες συστάσεις:

  • Αποφυγή κολπικών πλύσεων με αντισηπτικά. Κάποιες γυναίκες δοκιμάζουν αυτές τις πλύσεις για να νιώθουν καθαρές. Ο γυναικείος κόλπος έχει την ικανότητα να διατηρεί μία υγιή ισορροπία ανάμεσα στους μικροοργανισμούς του. Οι πλύσεις με αντισηπτικά μπορούν να διαταράξουν αυτήν την ισορροπία και να προκαλέσουν αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό.
  • Αναφέρθηκε ήδη ότι γυναίκες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν βακτηριακή κολπίτιδα ενώ είναι γνωστό ότι η βακτηριακή κολπίτιδα συνδέεται με μεγαλύτερο ποσοστό μετάδοσης του ιού HIV, πιο γνωστού ως ο του ιού που προκαλεί το AIDS.
  • Όταν γίνεται λήψη θεραπείας για βακτηριακή κολπίτιδα θα πρέπει να ολοκληρώνεται όλη η αγωγή, ακόμη κι αν τα συμπτώματα υποχωρήσουν μετά από λίγες δόσεις.

 

Για την θεραπεία της βακτηριακής κολπίτιδας υπάρχουν σκευάσματα για λήψη από το στόμα ή από τον κόλπο, η οποία προτιμάται καθώς η λήψη από το στόμα έχει περισσότερες συστηματικές παρενέργειες. Δεν χρειάζεται να γίνεται θεραπεία και του συντρόφου καθώς η βακτηριακή κολπίτιδα δεν είναι νόσημα που μεταδίδεται σεξουαλικά.

 

ΜΥΚΗΤΗΣΙΑΚΗ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑ: Καλύπτει περίπου το 1/3 των περιπτώσεων κολπίτιδας. Μελέτη που έγινε σε φοιτήτριες στις ΗΠΑ έδειξε ότι οι μισές γυναίκες θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο μυκητιασικής κολπίτιδας μέχρι την ηλικία των 25. Το 75% των γυναικών θα έχουν ένα επεισόδιο μέχρι την εμμηνόπαυση ενώ το 45% θα έχουν τουλάχιστον δύο επεισόδια.

Η κλασική εικόνα περιλαμβάνει κνησμό (φαγούρα) και παρουσία λευκωπών υγρών με τη χαρακτηριστική εικόνα κομματιών τυριού. Προδιαθεσικοί παράγοντες θεωρούνται η λήψη αντιβιοτικών, η εγκυμοσύνη, ο σακχαρώδης διαβήτης. Και σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα, καθώς ο μηχανισμός δημιουργίας της μυκητιασικής είναι ανάλογος με αυτόν της βακτηριακής κολπίτιδας. Η θεραπεία με λήψη σκευασμάτων από την κολπική οδό είναι συνήθως αρκετή ενώ κι εδώ δεν χρειάζεται θεραπεία του ερωτικού συντρόφου.

Υπάρχει ένα ποσοστό γυναικών που υφίστανται υποτροπή μετά από λίγο διάστημα. Εάν τα επεισόδια υποτροπής είναι πάνω από τρία σε ένα έτος (και κατ’ άλλους συγγραφείς σε μικρότερο χρονικό διάστημα), τότε απαιτείται ειδική θεραπεία και πιθανώς και του συντρόφου.

 

ΤΡΙΧΟΜΟΝΑΔΙΑΚΗ ΚΟΛΠΙΤΙΔΑ: Αυτό που διαφοροποιεί αυτήν την κατηγορία από τις άλλες δύο είναι ότι οφείλεται σε έναν συγκεκριμένο μικροοργανισμό που λέγεται τριχομονάδα, ο οποίος μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή. Οπότε, στην περίπτωση αυτή απαιτείται θεραπεία και του ερωτικού συντρόφου. Η διάγνωση μπαίνει με την κλινική εικόνα αλλά και την παρουσία του μικροοργανισμού σε άμεσο παρασκεύασμα.


Depositphotos_197983962_XL-1200x800.jpg

Στην διερεύνηση και αντιμετώπιση της υπογονιμότητας η αφετηρία μας είναι το ζευγάρι από κοινού.


Depositphotos_16791659_XL-1200x803.jpg

Πως γίνεται η εξέταση. Mετά από τη λήψη ενός ιατρικού ιστορικού, η γυναίκα τοποθετείται σε γυναικολογική θέση όπως κατά την εξέταση.


© 2022 Dimitrios Traxanas, All Rights Reserved.a